Droga Krzyżowa zakonnika
Tekst rozważań został opracowany w latach 1938-1943 na potrzeby prowadzonych przez autora rekolekcji.
Tekst rozważań został opracowany w latach 1938-1943 na potrzeby prowadzonych przez autora rekolekcji.
Jan Franciszek Czartoryski na przełomie 1918 i 1919 brał udział w obronie Lwowa a później w wojnie polsko-ukraińskiej. Poniższe fragmenty listów są opisem tych wydarzeń piórem ich uczestnika.
Ksiądz Władysław Korniłowicz był częstym gościem rodziców o. Michała, gdy ten był jeszcze młodzieńcem. Później został jego kierownikiem duchowym i do końca życia przyjacielem.
Włodzimierz Dzieduszycki, był kuzynem Jana Franciszka i jego bliskim przyjacielem. List poniższy, pisany 3 dni na rekolekcjach u kamedułów w Krakowie, jest świadectwem zmagań o podjęcie decyzji o wstąpieniu do zakonu dominikańskiego.
Stefan Swieżawski, przyjaciel Czartoryskiego jeszcze z czasów przed zakonem, prowadził z nim korespondencję także, gdy Michał już był kapłanem i zakonnikiem.
Przedstawiamy krótkie fragmenty dziennika prowadzonego nieregularnie w latach 1926-1944, w dwóch zeszytach, zatytułowanych przez autora „Sprawy duchowe”. W pamiętniku tym o. Michał Czartoryski zapisywał ważniejsze swoje przeżycia i sporządzał wypisy z lektur, rekolekcji itp. Myślą, do której prawie nieustannie wracał było pragnienie zjednoczenia z Panem, któremu z całą miłością chciał służyć.